Wspomnienie Ks. Józefa Giery Proboszcza Parafii Maszkienice w latach 1994 – 2006

Ks. mgr Józef Giera – Proboszcz Parafii Maszkienice w latach 1994 – 2006

Ks. mgr Józef Giera urodził się 22 VIII 1936 w Łęce Szczucińskiej k/ Szczucina, jako syn Władysława i Marii z d. Furgał. Szkołę podstawową ukończył w Szczucinie a następnie edukację kontynuował w Technikum Administracji Gospodarczej, które ukończył złożeniem egzaminu maturalnego w roku 1953. Dnia 18 IX 1954 po osiągnięciu wymaganego wieku osiemnastu (18) lat wstępuje do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie i rozpoczyna studia teologiczne. Sześć lat później, po ukończeniu studiów uzyskuje tytuł magistra i dnia 26 VI 1960 w Tarnowie otrzymuje święcenia kapłańskie z rąk ks. biskupa Karola Pękali. W tym samym czasie otrzymuje propozycję podjęcia pracy naukowej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, jednak podejmuje decyzję, że swoje powołanie będzie realizował w pracy duszpasterskiej. Jako wikary pracował w następujących parafiach: Moszczenica (1960 – 1962), Biecz (1962 – 1976), Bochnia – parafia św. Mikołaja (1976 – 1984). W Bieczu oraz Bochni był również Katechetą Szkół Średnich.

Praca Duszpasterska w Parafii M. B. Częstochowskiej w Brzesku Słotwinie 1984 – 1994

W roku 1984 decyzją ówczesnego ordynariusza diecezji tarnowskiej, biskupa dr. J. Ablewicza zostaje skierowany do pracy w parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Brzesku – Słotwinie i obejmuje wakujacą po śmierci ks. Stanisława Pękały funkcję proboszcza. Najważniejszym wydarzeniem za jego proboszczowania w parafii M. B. Częstochowskiej była dokonana przez bp. J. Ablewicza dnia 9 III 1986 roku konsekracja ołtarza oraz wybudowanego przez poprzednika kościoła. W czasie posługiwania w parafii M. B. Częstochowskiej kontynuował dzieło swojego poprzednika i prowadził intensywne prace wykończeniowe wnętrza nowej świątyni. Do najważniejszych należą rzeźbione stacje Drogi Krzyżowej artysty Mariana Bartoszka z Sędziszowej k/ Bobowej i piękny obraz Matki Bożej Częstochowskiej pędzla siostry Marceliny Jachimczak – karmelitanki z Gołkowic k/ Starego Sącza, zawieszone w 1986. W roku 1987 nad ołtarzem głównym wykonano mozaikę wg. projektu artystki Bogdany Drwal z Tarnowa oraz zainstalowano wokół obrazu M. B. Częstochowskiej płaskorzeźby przedstawiające dwóch aniołów oraz świętych: Józefa, Stanisława Kostki, Stanisława Biskupa ze Szczepanowa oraz bł. Karoliny Kózkówny. W roku 1988 na położonej rok wcześniej mozaice, zawieszono piękny Krzyż, wykonany przez rzeźbiarza Stefana Niedorezo. Dnia 31 III 1990 umiera w Tarnowie długoletni ordynariusz diecezji tarnowskiej ks. dr. bp. J. Ablewicz. Ks. Józef Giera kontynuuje posługę proboszcza w parafii M. B. Częstochowskiej w Brzesku do roku 1994.

Praca Duszpasterska w Parafii Maszkienice 1994 -2006 (Objęcie Probostwa w Parafii Maszkienice 1994)

We wrześniu 1994 ówczesny ordynariusz diecezji tarnowskiej bp. Józef Życiński, niespodziewanie skierowuje ks. mgr. Józefa Gierę do pracy w parafii Maszkienice. Decyzja bp. J. Życińskiego była dużym zaskoczeniem dla wielu. W tym samym czasie, na wieść o odwołaniu przez bp. Życińskiego z funkcji proboszcza ks. M. Marcićkiewicza, w parafii Maszkienice wybucha ostry konflikt z Kurią Diecezjalną w Tarnowie. Ogólna nieznajomość zasad regulujących sposób zmian na stanowiskach proboszczów, doprowadziły do zaistnienia niepotrzebnego, wyżej wspomnianego konfliktu. Jak zwykle w takich przypadkach bywa, temat podchwytują żądne sensacji media i podgrzewają i tak już napiętą atmosferę w parafii. Część parafian nie mogąc pogodzić się z decyzją bp. Życińskiego zaostrza protest poprzez rozpoczęcie koczowania wokół kościoła i okupacji budynku plebańskiego. Wobec takiego rozwoju wypadków, sytuacją w Maszkienicach zaczynają interesować się media ogólnopolskie (czyt. Rzeczpospolita 20 IX 1994 „Zostawcie nam Proboszcza” J. Sadecki), co prowadzi do dalszej eskalacji konfliktu. Wokół całego wydarzenia narosło wiele nieścisłości, przekłamań i mitów, które mając niewiele wspólnego z faktami, jeszcze przez długi czas funkcjonowały w zbiorowej pamięci parafian. Przedstawiony powyżej splot wydarzeń spowodował, że ks. Józef Giera nie z własnej woli znalazł się w samym epicentrum konfliktu. Do parafii przybywa w popołudniowych godzinach dnia 19 IX 1994 w momencie, kiedy trwa gorączkowe przysposobienie do wyjazdu odchodzącego proboszcza, przez grupę rozemocjonowanych parafian. Ksiądz Józef czekał długie godziny przed plebanią zanim w końcu udało mu się bocznymi drzwiami i tuż przed zapadajacym zmrokiem dostać i wnieść osobiste rzeczy do wnętrza budynku. Jakiś czas po tych wydarzeniach w celu załagodzenia zaognionej sytuacji do parafii przybywa bp. J. Życiński. Wysiłki zwierzchnika diecezji nie spełniają oczekiwań wobec nieprzejednanej postawy obydwu stron, w tym przypadku części parafian oraz samego biskupa, a sama wizyta wg. relacji świadków miała bardzo napięty i pełen negatywnych emocji charakter, po zakończeniu której strony konfliktu pozostały przy swoich racjach. Dramat tamtych dni polegał również na tym, że całe odium za zaistniałą sytuację spadło na „Bogu ducha winnego” kapłana, w tym przypadku ks. mgr. Józefa Gierę, który obejmując probostwo w parafii Maszkienice spełniał tylko obowiązek posłuszeństwa wobec przełożonego. Odchodzący ks. M. Marcićkiewicz odjechał do nowej parafii, włodarz diecezji do swojej siedziby w Tarnowie, a ks. Józef Giera pozostał sam, bez żadnego wsparcia duchowego w niechętnym mu i rozemocjonowanym środowisku. Dziś, z perspektywy czasu można powiedzieć, że decyzja ówczesnego pasterza diecezji zaskoczyła i przerosła wszystkich, a brak właściwej i jednoznacznej komunikacji, na długie lata położył się cieniem na relacjach niezadowolonej części parafian z nowym proboszczem. W następnych tygodniach i miesiącach ks. Józef Giera przystąpił do wykonywania swoich duszpasterskich obowiązków. Rozpoczął również pracę jako Katecheta w miejscowej Szkole Publicznej. W parafii nastąpiło uspokojenie negatywnych nastrojów i sytuacja zaczęła wracać do względnej normalności. Tu należy podkreślić, że ogromna większość parafian szybko zaakceptowała nowego proboszcza, czego przejawem było serdeczne przyjmowanie nowego duszpasterza podczas dorocznej wizyty duszpasterskiej, tzw. kolędy w domach wiernych w styczniu 1995. Do uspokojenia przyczyniła się również cierpliwa i wielkoduszna postawa chrześcijańskiego przebaczenia, którą ks. Józef Giera okazywał wszystkim, przez cały okres swojej posługi w parafii Maszkienice, ale pomimo tego w następnych latach i tak zdarzały się przypadki, że doświadczał przykrości oraz niechęci okazywanej jego osobie, od niepogodzonej ze zmianą, niewielkiej grupy parafian. Okres drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych to czas przygotowania zarówno w Polsce jak i w parafii Maszkienice do Jubileuszu 2000 lat Chrześcijaństwa do którego Kościół Katolicki na całym świecie sposobił się pod przewodnictwem Wielkiego Papieża Polaka, Jana Pawła II. Był to czas trzech pielgrzymek papieskich do Ojczyzny: 1995, 1997, 1999. Każda z tych pielgrzymek niosła ze sobą ważne przesłanie do Polaków, a zatem również dla Parafian z Maszkienic. W roku 1995 Papież wzywał rządzących aby zaprzestali planowej ateizacji społeczeństwa. Pielgrzymka roku 1997 była poświęcona obchodom 1000-lecia męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. W roku 1999 padły w polskim Sejmie pamiętne słowa, że „demokracja bez wartości łatwo przemienia się w jawny lub zakamuflowany totalitaryzm”. W tym samym czasie Ks. Józef Giera przygotowywał parafię do obchodów Roku Jubileuszowego. W każdym roku odbywały się ważne uroczystości religijne, które były ubogacane poprzez msze św. prymicyjne, kapłanów pochodzących z parafii Maszkienice. Dnia 17 V 1997 święcenia kapłańskie przyjął w Tarnowie ks. Krzysztof Kita a mszę św. prymicyjną odprawił dzień później 18 V 1997 w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, w kościele parafialnym w Maszkienicach. W następnym roku, dnia 27 VI 1998 r. diakon Janusz Machota, ze Stowarzyszenia Misji Afrykańskich, otrzymał święcenia kapłańskie w Katedrze Tarnowskiej z rąk ordynariusza diecezji biskupa Wiktora Skworca. Następnego dnia 28 VI 1998 ks. Janusz Machota po procesyjnym wprowadzeniu w otoczeniu rodziców i rodziny do świątyni odprawił mszę św. prymicyjną w kościele w Maszkienicach. Rok 1999 był czasem intensywnego przygotowania parafii do Jubileuszowych Misji Świętych 2000 roku.

Jubileusz 2000 Lat Chrześcijaństwa – Christus Heri , Hodie, Semper 2000

Rok Wielkiego Jubileuszu został zainaugurowany przez Jan Pawła II w wigilię Narodzenia Chrystusa dnia 24 XII 1999, starym obrzędem otwarcia Drzwi Świętych w Bazylice Św. Piotra w Rzymie i odbywał się przez cały rok 2000 pod hasłem – „Chrystus Heri, Hodie, Semper” (Wczoraj, Dziś, Zawsze). Najważniejszym wydarzeniem tego pamiętnego roku w parafii Maszkienice były Jubileuszowe Misje Święte, które odbyły się w dniach 21 V – 28 V 2000 a które na prośbę ks. Józefa Giery przeprowadził ks. Józef Siedlczyński ze zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo. Bogaty program Misji wypełniły nauki dla przedstawicieli wszystkich stanów oraz msze święte odprawiane przez zaproszonych kapłanów. Dnia 28 V 2000 na placu kościelnym obok kościoła ustawiono Krzyż upamiętniający Misje Święte w parafii Maszkienice w tym pamiętnym roku jubileuszowym chrześcijaństwa. Tego samego roku w niedzielę (20 VIII 2000) po uroczystym nabożeństwie ks. Józef Giera poświęcił nowy most na rzece Niedźwiedź, znajdujący się w centrum miejscowości, naprzeciwko kościoła parafialnego.

Renowacje Misji Świętych i Nawiedzenie Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej 2001

W roku 2001 w parafii Maszkienice miały miejsce dwa ważne wydarzenia religijne. W dniach 8 / 9 IV 2001 zostały przeprowadzone Renowacje Misji Świętych pod kątem przygotowania wiernych do mającego się wkrótce rozpocząć w parafii kolejnego, po ponad trzydziestu latach, Nawiedzenia Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Misjom na prośbę ks. Józefa przewodniczył ks. Krzysztof Dura ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo. Przygotowaniem na przybycie Obrazu Matki Bożej do parafii, było również dziewięciodniowe nabożeństwo pod nazwą Nowenny Rodzinnej. W dniach 23 / 24 IV 2001 parafia przeżyła Nawiedzenie Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. W tym celu udekorowano domy oraz drogi, które były oświetlone lampionami. Był to również okres intensywnych opadów ale na moment przybycia Obrazu do parafii deszcz ustał. Przybywający z parafii Bielcza Obraz Matki Bożej, został przywitany o godz. 17 na drodze prowadzącej do Sterkowca i procesyjnie wprowadzony do kościoła parafialnego. Mszy św. powitalnej przy współudziale miejscowego proboszcza ks. Józefa Giery oraz wielu kapłanów, przewodniczył sufragan tarnowski, biskup Józef Gucwa. Program Nawiedzenia wypełniony był poprzez czuwania modlitewne, które trwały całą noc do wczesnych godzin rannych. W późnych godzinach nocnych odbyło się również specjalne nabożeństwo za zmarłych połączone z procesją na cmentarz parafialny. Z okazji Nawiedzenia, do parafii zjechali również wszyscy księża rodacy tj. ks. Bogdan Szkodny, ks. Marek Wielgosz, ks. Krzysztof Kita, ks. Janusz Machota, którzy celebrowali lub koncelebrowali liczne msze święte dla parafian. Po wypełnieniu bogatego programu, Obraz Matki Bożej pożegnano następnego dnia, który w strugach ulewnego deszczu został przekazany sąsiedniej parafii Szczepanów.

Wizytacja Kanoniczna Biskupa Jana Styrny 2002

W dniach 27/28 IV 2002 odbyła się wizytacja kanoniczna, którą przeprowadził biskup pomocniczy diecezji tarnowskiej, rodak pochodzący z sąsiedniego Przyborowa, ks. biskup Jan Styrna. W maju 2002 święcenia kapłańskie otrzymał ks. Mieczysław Kita i odprawił również Mszę św. Prymicyjną w kościele parafialnym w Maszkienicach. W sierpniu roku 2002 miała miejsce pożegnalna pielgrzymka Jana Pawła II do Ojczyzny, podczas której papież nauczał o „Bogu Bogatym w Miłosierdzie” i mówił o potrzebie przebaczenia. W czasie tej ostatniej papieskiej pielgrzymki do Ojczyzny zostały wypowiedziane przez Ojca Świętego Jana Pawła II wiekopomne słowa „Polsko Bóg Cię wywyższa, umiej być wdzięczna”.

750 Lecie Kanonizacji Św. Stanisława ze Szczepanowa 2003

W maju roku 2003 w całej Polsce oraz dekanacie szczepanowskim, miały miejsce wielkie uroczystości 750 lecia kanonizacji św. Stanisława ze Szczepanowa, dokonanej w Asyżu przez papieża Innocentego IV w 1253 roku. Ks. Józef Giera bierze w nich udział wraz z parafią Maszkienice. Kulminacyjne uroczystości z udziałem Episkopatu oraz Legata Papieskiego kardynała J. Ratzingera miały miejsce dnia 10 V 2003 roku. Kardynał Józef Ratzinger w niecałe dwa lata po tym wydarzeniu, został wybrany następcą Jana Pawła II na Stolicy Piotrowej w Rzymie. 2 IV 2005 roku umiera w Rzymie Ojciec Święty Jan Paweł II. Ks. Józef Giera przewodniczy w następnych dniach nabożeństwom oraz modlitwom za duszę zmarłego Papieża. 18 V 2005 uczestniczy w odbywających się w Bazylice Szczepanowskiej uroczystościach peregrynacji relikwii Św. Teresy od Dzieciątka Jezus(z Lisieux).

Odnowa Kościoła Parafialnego w Maszkienicach

W aspekcie materialnym działania Ks. Józefa Giery były ukierunkowane na odnowę kościoła parafialnego, ponieważ od czasu wielkiej odnowy przeprowadzonej przez ks. mgr. H. Cabaja minęło już wtedy ok. 20 lat, a w niektórych przypadkach nawet ponad ćwierć wieku. W roku 1995 dokończono budowę kaplicy cmentarnej, zapoczątkowaną jeszcze przez poprzedniego proboszcza. W roku 1996 dokończono budowę ogrodzenia cmentarza grzebalnego, którego obszar z racji wzrastających potrzeb po raz kolejny w swojej historii został poszerzony. W tym samym roku ks. Józef w porozumieniu z Radą Parafialną wprowadził nowy sposób sprzątania kościoła i porządkowania placu przykościelnego. Obowiązek ten od tego czasu będzie spoczywał na 10 kolejnych numerach domów z danego rejonu miejscowości. Pociągnięcie to na trwałe rozwiązało permanentny problem związany z tą kwestią i odciążyło tych parafian, którzy przez całe dziesięciolecia poświęcali swój czas na wypełnianie tej posługi. Jesienią 1996 budynek plebański został podłączony do gminnej sieci kanalizacyjnej. W roku 1997 wybudowano nowe schody prowadzące do głównego wejścia do kościoła. W tym samym roku do nowej kaplicy cmentarnej miejscowi stolarze wykonali ołtarzyk i ławki. Latem 1997 roku całą Polskę nawiedziła wielka powódź, której później nadano miano Powodzi Tysiąclecia. Z racji tego, że przez Maszkienice przepływają dwie rzeki to znaczna część miejscowości została zalana wodami rzeki Niedźwiedź oraz Uszwicy. Następny rok 1998 też był naznaczony tego typu zjawiskiem ale już na zdecydowanie mniejszą skalę. W roku 1999 przeprowadzono gruntowny remont dachu na kościele a latem tego samego roku wybudowano nowe schody wejściowe od obydwu kaplic bocznych północnej i południowej. Jesienią roku 1999 przeprowadzono również remont fasady budynku kościelnego. W dniu 9 IX 1999 zostały wprawione nowe drzwi do głównego wejścia wykonane w pracowni pana Jana Czesaka z Borzęcina. W adwencie, w dniu 3 XII 1999 zostały wprawione nowe drzwi również do kaplic bocznych kościoła, które także zostały wykonane w pracowni stolarskiej pana Jana Czesaka. W ten sposób kościół parafialny został odnowiony i przygotowany na uroczystości roku jubileuszowego 2000 lat chrześcijaństwa. W roku jubileuszowym wybudowano nowy most na rzece Niedźwiedź w centrum miejscowości naprzeciwko kościoła, którego poświęcenia ks. Józef Giera dokonał dnia 20 VIII 2000 roku. W październiku 2000 roku sprawiono do kościoła nową ambonę oraz siedzenia przy ołtarzu, które zostały wykonane przez Jana Czesaka. W roku 2001 na przełomie czerwca i lipca ks. Józef zlecił przeprowadzenie generalnego remontu organów kościelnych, którego dokonał pan Stanisław Bałchan organomistrz z Bielska Białej. W dniu 1 IX 2001 sprawiono do kościoła figurkę Pana Jezusa Uwiązanego Przy Słupie, która jest wierną kopią figurki z kościoła w Gorlicach a została wykonana przez pana Pawła Ligęzę z Łużnej k/ Gorlic. Wiosną roku 2002 wymieniono rynny na kaplicy cmentarnej a w lipcu tego samego roku zakupiono do kościoła 16 nowych ławek, które podzielono pomiędzy kaplice boczne oraz nawę główną. Ławki wykonał również pan Jan Czesak. W tym samym miesiącu wymieniono w kościele instalację elektryczną, której dokonał pan Bogusław Chrapusta. Jesienią 2002 zakupiono do zakrystii nową szafę dębową przeznaczoną na paramenty kościelne. W roku 2003 na przełomie lutego i marca ustawiono nowy drewniany ołtarz ofiarny wykonany przez Jana Czesaka, wg. projektu artystki Bogdany Drwal z Tarnowa od wielu lat współpracującej z księdzem Józefem, jeszcze z czasów jego proboszczowania w Brzesku – Słotwinie. W tym samym czasie poszerzono podium w prezbiterium kościoła oraz wybudowano ołtarzyk Bożego Miłosierdzia. Wspomniany wcześniej Jan Czesak, wykonał również postumenty pod figurkę Pana Jezusa Przy Słupie i św. Antoniego oraz podesty pod figurki św. Franciszka z Asyżu i św. Rocha wg. projektu rzeźbiarki pani Bogdany Drwal z Tarnowa. W lipcu 2003 przeprowadzono przy pomocy piaskowania oraz malowania gruntowny remont ogrodzenia cmentarza parafialnego. Wczesną jesienią we wrześniu 2003 przeprowadzono również malowanie dachów na kaplicach bocznych kościoła. Wiosną w kwietniu 2004 roku wymieniono instalację głośnikową w kościele, a w maju 2004 wybudowano nowy grobowiec dla księży, który wykonał pan Mierzwa z Łoniowej. Dla upamiętnienia swoich poprzedników ks. kan. Jana Bodury oraz ks. mgr. Henryka Cabaja, spoczywających na cmentarzach w swoich rodzimych parafiach, ks. Józef zlecił wmurowanie tablic pamiątkowych w ścianie kaplicy znajdującej na cmentarzu parafialnym. Na przełomie sierpnia i września (VIII / IX) 2004 przeprowadzono osuszenie fundamentów kościoła / tzw. izolacja pozioma / metodą iniekcji, przy zastosowaniu materiałów renomowanej firmy Henkel. Prace wykonała specjalistyczna firma z Rzeszowa za kwotę 29 tyś. zł. Za czasów proboszczowania ks. Józefa Giery wykonano również iluminację kościoła parafialnego, zwiększając przez to bezpieczeństwo oraz podkreślając – nocą – jego neogotyckie walory estetyczne. W lipcu 2005 przebudowano oraz zmodyfikowano system ogrzewania kościoła. Prace wykonała firma inż. Żurka z Przyborowa. W maju i czerwcu 2006 roku, za zgodą Kurii Diecezjalnej, przemalowano wnętrza kościoła. Prace zostały wykonane przez pana Józefa Szubryta z Limanowej i zakończone dnia 15 VI 2006. Było to ostatnie dzieło przeprowadzone dla parafii Maszkienice przez ks. mgr Józefa Gierę w czasie jego kilkunastoletniego i pracowitego proboszczowania w tej miejscowości. Dwa miesiące później, ks. mgr. Józef Giera / zgodnie z wymogami Prawa Kanonicznego / kończy posługę duszpasterską w parafii Maszkienice.

Odejście z Parafii Maszkienice w 2006 roku.

W sierpniu 2006 po osiągnięciu wieku 70 lat, ks. Józef Giera składa na ręce ordynariusza diecezji tarnowskiej biskupa Wiktora Skworca, rezygnację z funkcji Proboszcza parafii Maszkienice. Dnia 15 VIII 2006 w Uroczystość Wniebowzięcia N.M.P. celebruje ostatnią Mszę św. w kościele parafialnym w Maszkienicach i następnie oddaje klucze do świątyni Dziekanowi Dekanatu Szczepanowskiego, ks. prałatowi Władysławowi Pasiutowi, który z kolei w imieniu Ks. Biskupa Ordynariusza, przekazuje i powierza odpowiedzialność za kościół i parafię Maszkienice, następcy odchodzącego proboszcza, ks. mgr Krzysztofowi Bajorkowi. Ks. mgr. Józef Giera po dwunastu latach trudnej i niełatwej pracy opuszcza parafię Maszkienice skromnie, cicho, bez rozgłosu i udaje się do rodzinnego domu w Szczucinie, z którego wyruszył ponad pół wieku wcześniej na szlak realizacji swojego kapłańskiego powołania. Obecnie (maj 2012) ks. Józef mieszka z najbliższą rodziną. Jest z zamiłowania historykiem i badaczem dziejów ziemi szczucińskiej. Jest zapraszanym na różnego rodzaju prelekcje i chętnie dzieli się swoją szeroką historyczną wiedzą. Okazjonalnie na prośbę władz oświatowych miasta Szczucina prowadzi w ramach projektu edukacyjnego Małopolska – moje miejsce na ziemi -moja mała Ojczyzna wykłady i lekcje historii dla młodzieży gimnazjalnej i ponadgimnazjalnej oraz dzieci szkolnych w miejscowych i okolicznych szkołach. Ks. mgr. Józef Giera przejdzie do historii parafii Maszkienice jako duszpasterz, który przygotował i wprowadził wiernych tej miejscowości w trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa. Parafię przejął w niezwykle trudnej i napiętej sytuacji, w okolicznościach, które były dalekie od harmonijnej współpracy części ówczesnej społeczności i władz diecezjalnych. Jego postawa wielkodusznego przebaczenia i życzliwa akceptacja większości parafian pozwoliła na powrót do normalnego funkcjonowania parafii oraz realizacji zadań duszpasterskich dla dobra miejscowej społeczności. Kontynuował dzieła swoich poprzedników, w aspekcie odnowy oraz upiększenia wnętrza kościoła. Na czas jego proboszczowania przypadła relatywnie duża ilość (3) święceń kapłańskich w parafii Maszkienice. Jego praca miała charakter wielowymiarowy: duszpasterski poprzez udzielanie chrztów, komunii, ślubów, oddawanie ostatniej posługi, dydaktyczno – wychowawczy poprzez katechizację i nauczanie religii w miejscowej szkole, oraz materialny poprzez przeprowadzenie różnego rodzaju remontów wewnątrz i na zewnątrz kościoła. We współpracy z wiernymi parafianami udało mu się zrealizować wiele wcześniej opisanych dzieł, które przez długie lata będą przypominać następnym pokoleniom o jego dokonaniach dla parafii, w której z woli przełożonych przyszło mu niespodziewanie żyć i pracować. Dzieła te również będą przypominać następnym pokoleniom parafii Maszkienice, że piąty proboszcz tej parafii – ks. mgr. Józef Giera, pomimo wielu przeszkód i trudności odważnie i z wielkim poświęceniem pracował w wielu aspektach dla dobra społeczności Maszkienic z przełomu wieków XX i XXI. Przez lata swojej posługi w parafii Maszkienice zdobył sobie życzliwość, sympatię oraz uznanie ogromnej większości parafian, z których wiele utrzymuje z księdzem Józefem żywy i serdeczny kontakt, przejawiający się poprzez okazjonalne spotkania czy wysyłanie tradycyjnych kartek z życzeniami świątecznymi. Ksiądz mgr. Józef Giera dowiódł swoim życiem, że dobro i rozwój duchowy powierzonego mu ludu były dla niego najwyższym nakazem, dlatego właśnie zrezygnował z pracy naukowej, aby poświęcić swoje życie niełatwej pracy duszpasterskiej. Duża i ważna część tej pracy duszpasterskiej została zrealizowana podczas dwunastoletniej posługi w parafii Maszkienice. Postać księdza mgr. Józefa Giery zajmie poczesne miejsce nie tylko w historii Maszkienic, ale również na trwale zapisze się w pamięci mieszkańców ziemi bocheńskiej i brzeskiej, której poświęcił trzydzieści lat swojego pracowitego kapłańskiego życia.

Opracował: Wojciech Legutko

Źródła: Liber Memorabilium Parafii Maszkienice, Cecylia Jabłońska – Historia Parafii p. w. M. B. Częstochowskiej, Parafia – Slotwina, Ks. mgr. Józef Giera.